Więziona za wiarę: Twen Theodros

Wyślij kartkę

10/01/2018Aktualizowane: 11/07/2023

Każdy, kto czytał książkę „Pieśń Słowika”, w której Helen Berhane, chrześcijańska piosenkarka z Erytrei, opisuje swoje więzienne przeżycia, poznał jej współwięźniarkę i bliską przyjaciółkę Esterę. Prawdziwe imię Estery brzmi Twen. Była ona więziona razem z Helen w tym samym metalowym kontenerze. Twen to niezwykła chrześcijanka. Była wielokrotnie dotkliwie bita i torturowana przez strażników więziennych. Czasami przyjmowała na siebie karę, która miała być wymierzona Helen, a gdy Helen bardzo podupadła na zdrowiu w wyniku tortur i niedożywienia, opiekowała się nią. Karmiła ją, obmywała jej rany, broniła jej, a nawet zanosiła do toalety. „W tamtym okresie byłam szczególnie wdzięczna Bogu za moją przyjaciółkę Esterę. Służyła mi niestrudzenie i tylko dzięki jej opiece jestem nadal w stanie chodzić. Codziennie mnie masowała, kąpała, karmiła i prała moją odzież” – napisała o niej Helen („Pieśń słowika”, s. 88).

Twen Theodros została aresztowana niedługo po swoim nawróceniu

w stolicy Erytrei Asmarze w 2004 r. Zwolniono ją jednak, gdy za namową ojca podpisała zobowiązanie, że nie będzie już spotykać się z innymi chrześcijanami ani dzielić się swoją wiarą. W styczniu 2005 r. została ponownie aresztowana, ponieważ wzięła udział w czuwaniu noworocznym w kościele podziemnym. Wysłano ją do więzienia Mai Sirwa. Podobnie jak większości chrześcijan więzionych w Erytrei nigdy nie przedstawiono jej żadnych zarzutów, nie postawiono przed sądem ani też nie pozwolono na kontakt z adwokatem.

W 2006 r. do tego samego więzienia trafiła duża liczba osób aresztowanych w czasie chrześcijańskiego wesela w Asmarze. Twen oraz wszystkie kobiety z tej grupy, które odmówiły podpisania zobowiązania, że nie będą już angażować się w działalność chrześcijańską, co byłoby równoznaczne z wyparciem się wiary, zostały wysłane do Wi’a, jednego z najbardziej surowych więzień w Erytrei. Wi’a, położona na wybrzeżu Morza Czerwonego, to jedno z najbardziej nieprzyjaznych miejsc na ziemi. Setki więźniów zmarło tam w wyniku skrajnych upałów i fatalnych warunków sanitarnych. Więzienie zostało w końcu zamknięte z nakazu rządu w 2009 r., gdy wybuch epidemii zapalenia opon mózgowych doprowadził do śmierci przynajmniej pięćdziesięciu więzionych tam chrześcijan.

Twen razem ze swoimi towarzyszkami została więc przeniesiona do więzienia Me’etr w północno-zachodnim zakątku Erytrei. Zostało ono otwarte w 2007 r. aby przetrzymywać w nim chrześcijan aresztowanych z powodu wiary. W praktyce jest to ciężki obóz pracy. Pożywienie jest skąpe, a klimat bardzo gorący i suchy. W pobliżu nie ma żadnej większej miejscowości i nie dociera tam komunikacja publiczna.

Twen jest w więzieniu już ponad 12 lat. Gdy została aresztowana po raz pierwszy, miała 23 lata i była młoda w wierze. Obecnie jest bardzo dojrzała w Panu i prowadzi w wierze inne więźniarki. Cały czas troszczy się o nie i otacza opieką.

Kilkakrotnie miała okazję uciec. W jednym przypadku z powodu złego stanu zdrowia pozwolono jej spędzić miesiąc z rodziną w Asmarze. Lecz po zakończeniu leczenia wróciła dobrowolnie do więzienia, nie skorzystawszy z możliwości ucieczki za granicę. Twen i dwunastu innym chrześcijankom, które były w więzieniu równie długo jak ona, powiedziano, że jeśli wyprą się wiary w Chrystusa, to natychmiast zostaną zwolnione. Wszystkie zdecydowanie odmówiły.

Wszyscy, którzy znają i kochają Twen, wiedzą, jak bardzo wartościową i przemiłą jest osobą i że całym sercem pragnie pozostać wierną naśladowczynią Jezusa. Wiedzą również, że jest gotowa pozostać w więzieniu tak długo, jak tylko będzie tam użyteczna dla Boga.