Jaki był stosunek Darwina do Boga?

Po przerwaniu rozpoczętych wcześniej studiów medycznych, studiował Darwin, za radą swego ojca, teologię (1828-1831), chociaż jego zainteresowania dotyczyły innej dziedziny. W swojej książce „O powstawaniu gatunków…” pisał: „Prawdopodobnie jest coś wzniosłego w tym ujęciu, że Stwórca tchnął zarodek życia, które nas otacza, w kilka albo nawet tylko w jedną zaledwie formę, a z tego skromnego początku, na ziemi, która na mocy praw grawitacji krąży po orbicie, rozwinęło się i rozwija się nadal nieskończenie wiele najpiękniejszych i najcudowniejszych form”.

To darwinowskie sformułowanie wywodzi się tylko z nieostrego, deistycznego poglądu,

który uznaje wprawdzie Boga za przyczynę rozwoju kosmicznego i biologicznego, jednak ignoruje Jego osobisty stosunek do człowieka i biblijnych wypowiedzi na temat stworzenia. Swoim stwierdzeniem, iż człowiek nosi „niezbywalne piętno swego zwierzęcego pochodzenia”, wyraził Darwin w pełni swój negatywny stosunek do Biblii. Ideę ewolucyjną, która doprowadziła do przełomu w pojmowaniu świata, wypracował sam jako alternatywę do objawienia biblijnego, jak to wyznaje w autobiografii „W tym czasie dochodziłem stopniowo do tego poglądu, że Stary Testament, na gruncie swojej oczywiście fałszywej historii wszechświata… nie był bardziej wiarygodny, niż księgi hinduskie lub treści wiary barbarzyńców …Zbliżałem się coraz bardziej do odrzucenia chrześcijaństwa, jako objawienia Boskiego.”

To przekonanie umocniło się jeszcze bardziej w następujących latach: „Tak to wkradła się we mnie niewiara, bardzo powoli, lecz w końcu była zupełna. Działo się to tak powoli, że nie czułem z tego powodu zakłopotania, i od tego czasu nie wątpiłem nawet przez sekundę, że moja decyzja była słuszna. W rzeczy samej nie mogę pojąć, że komuś by mogło zależeć na tym, iż chrześcijaństwo jest prawdą.”.

Jeżeli jeszcze Darwin, przy pełnym odrzuceniu objawienia biblijnego, wyszedł od mało precyzyjnego deizmu (uważał Boga jako istotę nieosobową), to już Ernest Haeckel dokonał kroku w kierunku totalnego ateizmu, twierdząc, „że organizmy powstały na drodze czysto fizyko-chemicznej”. W tym orszaku kroczą dzisiejsi neodarwiniści M. Eigen, C. Bresch, B.-O. Küppers, którzy swoim redukcjonizmem w zakresie samoorganizacji materii przekonują wielu do ateistycznego albo deistycznego, a zatem antybiblijnego poglądu na świat.

prof. Werner Gitt

Na pytania odpowiada prof. Werner Gitt.

Prof. dr inż. Werner Gitt urodził się w 1937 roku we wsi Raineck w Prusach Wschodnich. Studia wyższe ukończył w Hanowerze w 1968 r., a trzy lata później obronił pracę doktorską w Aachen. W 1971 r. został kierownikiem działu przetwarzania danych, a od 1978 r. – profesorem i dyrektorem Instytutu Fizyczno-Technicznego w Braunschweig (Niemcy). Opublikował liczne prace naukowe z zakresu informatyki, matematyki numerycznej, techniki sterowania i teorii systemów.

źródło: Pytania stawiane wciąż na nowo