Islamizacja Afryki

Krwawe prześladowania chrześcijan w takich krajach jak Sudan, Nigeria czy Somalia nie są dziełem przypadku. Biorą się one z dążenia fundamentalistów muzułmańskich do islamizacji Afryki.

Pod względem religijnym kontynent ten można podzielić na zdominowaną przez arabski islam północ oraz Afrykę subsaharyjską (na południe od Sahary), w której większość stanowią chrześcijanie. Od wielu lat islamiści ze wzrastającą siłą napierają na południe, niosąc pożogę i śmierć.

Sudan

Przez 20 lat islamskie władze Sudanu prowadziły bezwzględną i wyniszczającą wojnę z mieszkańcami południa tego kraju, których większość stanowili chrześcijanie. Ten zbrojny konflikt, który pochłonął życie 2 mln osób, zakończył się utworzeniem w 2011 r. niepodległego Sudanu Południowego. Niestety przemoc wobec ludności chrześcijańskiej w pasie przygranicznym nie ustała. W szczególnie trudnym położeniu są Nubijczycy zamieszkujący Kordofan Południowy. Armia Sudanu prowadzi przeciwko nim regularne działania zbrojne. Tylko w listopadzie 2012 r. w wyniku nalotów bombowych zginęło 36 osób, głównie kobiet i dzieci. Bomby spadają na domy mieszkalne, bazary i kościoły. Wielu obserwatorów uważa, że działania te stanowią element szerszej kampanii mającej na celu wypędzenie z Sudanu ludności niearabskiej i chrześcijańskiej.

Nigeria

Od kilkunastu lat chrześcijanie zamieszkujący na północy Nigerii padają ofiarą brutalnej przemocy ze strony fundamentalistów islamskich. W wyniku różnego rodzaju akcji zbrojnych i pogromów życie straciło kilkanaście tysięcy wyznawców Chrystusa. W ostatnim okresie szczególnie groźne stało się skrajne islamskie ugrupowanie Boko Haram, które za cel stawia sobie islamizację północy Nigerii i wypędzenie stamtąd wszystkich chrześcijan. By to osiągnąć, nie przebiera w środkach. Terroryści samobójcy wysadzają się w powietrze w miejscach zgromadzeń chrześcijan. Uzbrojone bojówki napadają nocą na wioski chrześcijańskie, mordując bezbronne kobiety i dzieci. Palone i demolowane są kościoły i sklepy należące do chrześcijan. Tylko 1 grudnia 2012 r. w stanie Borno zamordowano 9 chrześcijan i spalono 4 kościoły.

Somalia

Choć w Somalii chrześcijanie stanowią mikroskopijny odsetek ludności, islamiści uważają ich za poważne zagrożenie. W tym rozdartym wojną domową kraju wyjątkową nienawiść do wyznawców Chrystusa przejawia skrajne islamistyczne ugrupowanie zbrojne Al-Szabab, dążące do wprowadzenia w całej Somalii surowego prawa szariatu. 17 listopada 2012 r. został publicznie ścięty 25-letni Farhan Haji Mose, oskarżony o porzucenie islamu i przejście na chrześcijaństwo. Był on czwartym chrześcijaninem ściętym w Somalii od września 2011 r.

Kenia, Tanzania, Wybrzeże Kości Słoniowej…

Ogromnym niepokojem napawa fakt, że do prześladowań chrześcijan ze strony islamistów zaczyna coraz częściej dochodzić w krajach, które do niedawna były uważane za względnie „spokojne”, takich jak: Kenia, Tanzania czy Wybrzeże Kości Słoniowej. Islamiści napierają na wyznawców Chrystusa w coraz większej liczbie państw afrykańskich, posługując się często przemocą i zaprowadzając swoje porządki przy pomocy karabinów i maczet.

W obliczu często ślepej nienawiści jako wyznawcy Chrystusa musimy pamiętać o tym, czego naucza nas Pismo Święte. W 2 Liście do Koryntian 10,3-4 jest napisane: Żyjemy wprawdzie w ciele, jednak nie walczymy według ciała, bo oręż naszej walki nie jest z ciała, lecz z mocy Boga. Tym orężem jest przede wszystkim modlitwa. Zatem módlmy się żarliwie za naszych prześladowanych braci i siostry w wierze, prosząc także o łaskę opamiętania dla prześladowców.

Naszą bronią jest również słowo Ewangelii. Zatem głośmy je z odwagą, bez wstydu i obaw, wzywając ludzi do pojednania z Bogiem przez Jezusa Chrystusa. Tylko On bowiem jest źródłem prawdziwego pokoju.

Wreszcie, naszym orężem jest miłość – Boża miłość, która potrafi wybaczyć i nie szukać odwetu, błogosławić nieprzyjaciół, zamiast ich przeklinać, nieść dobro pośród zła i rozjaśnić nawet najciemniejsze zakamarki ludzkiej duszy. Kochajmy więc wszystkich, nawet najbardziej skrajnych islamistów, miłością Chrystusową. On bowiem umarł za grzechy wszystkich, a umierając na krzyżu ostatkiem sił pomodlił się: Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią (Łk 23,34), zostawiając nam najpiękniejszy, najbardziej szlachetny i zarazem najtrudniejszy przykład do naśladowania.

Głos Prześladowanych Chrześcijan
Źródło: Release International; Open Doors News