Najstarsza hebrajska inskrypcja

Pięć linii zapisanych 3000 lat temu na ceramicznej skorupie jest najstarszym przykładem hebrajskiego napisu, jaki kiedykolwiek odkryto. Inskrypcja powstała 400 lat wcześniej niż najstarsze znane dotąd hebrajskie napisy. Skorupę znalazł w lipcu 2008 roku nastoletni ochotnik podczas wykopalisk w Khirbet Qeiyafa, 20 km na południowy-zachód od Jerozolimy.

Tekst jest napisany pismem protokanaanejskim, które było poprzednikiem pisma hebrajskiego. Początkowo naukowcy nie mogli być pewni, że inskrypcja jest w języku hebrajskim, gdyż pisma tego używały też inne ludy starożytnej Palestyny.

Starożytną inskrypcję odczytał Gershon Galil, profesor studiów biblijnych na Uniwersytecie w Hajfie. W jego ocenie inskrypcja jest hebrajska. Świadczą o tym czasowniki asah (zrobić) i avad (pracować), które są charakterystyczne dla hebrajskiego, a w innych lokalnych językach występowały rzadko. – Niektóre słowa, które pojawiają się w tekście, takie jak almanah (wdowa), są specyficzne dla języka hebrajskiego i były inaczej pisane w pozostałych miejscowych językach – powiedział Galil.

Wyjątkowość zabytku wzmacnia jeszcze to, że jest to najdłuższy znany protokanaanejski napis.

Inskrypcja, która zachowała się na skorupie tylko we fragmentach dotyczyła najpewniej zasad traktowania niewolników, wdów i sierot.

W oparciu o znalezisko naukowcy spekulują, że część Starego Testament mogła być spisana kilka stuleci wcześniej, niż dotąd sądziliśmy. Uważa się bowiem, że najstarsze fragmenty Starego Testamentu były pierwszymi tekstami zapisanymi w starożytnej odmianie hebrajskiego.

źródło: http://archeowiesci.wordpress.com/