Małe dzieci, które są karane cieleśnie…
Małe dzieci, które są karane cieleśnie, jako nastolatki są szczęśliwsze i osiągają większe sukcesy. Amerykańskie badania wskazują na to, że cielesne karanie nie jest dla dzieci szkodliwe. Zostało potwierdzone, że dzieci, które były fizycznie karane, gdy były małe, w wieku 2-6 lat, dojrzewają jako szczęśliwsze nastolatki i odnoszą większe powodzenie, lepiej idzie im w szkole, częściej podejmują się wykonywania dobrowolnych prac (wolontariat), chętniej wybierają się na uniwersytety niż te, które nigdy nie były tak karane.
To badanie, przeprowadzone pod auspicjami Portraits of American Life Study (PALS) {http://pals.nd.edu/} przez dr Marjorie Gunnoe i profesora psychologii z Calvin College w Grand Rapids, w stanie Michigan, wykazały brak dowodów na to, że karanie fizyczne dzieci jest szkodliwe. Okazało się, że rozsądny klaps, który jest normalną konsekwencją złego zachowania, jest korzystny dla dziecka.
“Żądania, aby nie karać dzieci klapsami są nie do utrzymania. Nie zgadzają się z naukowymi danymi” – powiedziała Gunnoe.
“Myślę, że klaps jest niebezpiecznym narzędziem, lecz są takie prace, gdzie jest miejsce na niebezpieczne narzędzie. Po prostu nie używaj go do wszystkiego” -dodała.
Prof. Gunnoe przeprowadziła wywiady z 2.600 nastolatków na temat cielesnego karania. Odkryła, że gdy odpowiedzi uczestników zostały porównane z niektórymi aspektami ich życia, jak np.: powodzeniem na studiach, optymizmem co do przyszłości, zachowaniami antyspołecznymi, podejściem do przemocy, atakami depresji, to ci, którzy byli fizycznie dyscyplinowani w wieku między 2-6 lat uzyskali najlepsze wyniki.
Ci, którzy byli karani fizycznie w wieku między 7-11 lat ujawniają bardziej negatywne zachowania, lecz nadal większe jest prawdopodobieństwo ich powodzenia akademickiego.
W tych przypadkach, gdy karcenie cielesne było utrzymywane jeszcze w wieku powyżej 12 lat, oraz u tych, którzy nigdy nie byli tak karani, dzieci mają tendencję do słabszego funkcjonowania w tych dziedzinach, które były brane pod uwagę.
Dr Gunneo odkryła, że niemal jedna czwarta nastolatków biorących udział w badaniu wyznała, że nigdy nie była karana cieleśnie.
American College of Pediatricians (ACP) (Amerykańskie Kolegium Pediatrów) stwierdza, że fizyczne karanie przez rodziców może być skuteczne, jeśli jest właściwie stosowane. Stanowisko organizacji jest takie: “jasne jest, że rodzice nie powinni polegać wyłącznie na tym klapsach, aby uzyskać kontrolę nad zachowaniem ich dzieci. Dowody wskazują, że może to być użyteczna i konieczna część skutecznego planu dyscyplinarnego”.
Zgodnie ze stanowiskiem ACP skuteczne karanie ma trzy kluczowe składniki tj.: kochanie i wspieranie relacji między rodzicami i dziećmi; wykorzystanie pozytywnego wzmocnienia, gdy dzieci zachowują się dobrze; wykorzystanie kary, gdy dzieci źle się zachowują.
Wielu rodziców, którzy obawiają się używania kar fizycznych twierdzi, że bicie uczy agresywnych zachowań, które dzieci później naśladują.
Aric Sigman, psychologi i autor książki “The Spoilt Generation: Why Restoring Authority will Make our Children and Society Happier,” (Ograbione pokolenie: Dlaczego przywrócenie autorytet spowoduje, że nasze dzieci i społeczeństwo będą szczęśliwsze) komentuje wyniki prac prof. Gunnoe. Jak powiedział dla UK Daily Mail:
“Idea, że klapsy i przemoc są jednym kontinuum jest dziwacznym i fetyszyzowanym poglądem na to, czym dla większości rodziców jest karanie. Jeśli jest wykonywane rozsądnie przez rodzica, który na co dzień jest uczuciowy i wrażliwy na swoje dzieci to nasze społeczeństwo nie powinno się na to oburzać. Rodziców należy uczyć jaka jest różnica między klapsem, a uderzeniem w twarz”.
Thaddeus M. Baklinski
GRAND RAPIDS, Michigan, 5 stycznia 2010 (LifeSiteNews.com)
Read related LSN articles:
www.lifesitenews.com/ldn/2007/dec/07120301.html – American College of Pediatricians: “It’s Okay for Parents to Spank”; Suggests Guidelines
www.lifesitenews.com/ldn/2005/jul/05072105.html UN Continues to Push for Criminalization of Spanking
Canada’s Top Court Criminalizes Spanking Under 2, Over 12 and With Any Objects
tłum. poznajpana.org
Nie ufam takim badaniom,bo którz z nas dorosłych może pamietać czy byliśmy bici czy nie w wieku 2 lat?
poza tym uważam że w wychowywaniu dzieci wystarczającą karą jest stanowczość.
Jeżeli dziecko robi coś źle można mu zabronić oglądania tv czy pujscia do kina.
I rozmowa co zrobiło źle i jakie to może mieć dla niego konsekwencje.Uczenie odpowiedzialności i cierpliwośc jest uważam bardziej skuteczną drogą ku dobremu wychowaniu.Dzieci rozrabiają z nudów ,z braku uwagi rodzicow co do ich problemów za co rodzice ich karcą.A kiedyś na starość dzieje się odwrotnie rodzice narzekają na brak zainteresowania i troski ze strony dzieci a też sie zdarza przemocy fizycznej.Jest jedna rada.JAK SOBIE POŚCIELESZ TAK SIĘ WYŚPISZ
Ile dasz miłości,uwagi i zrozumienia dziecku tyle samo otrzymasz w przyszłości
NIe WOLNO KARAĆ CIELEŚNIE DZIECI !!!!!
granica pomiędzy klapsem a biciem jest zbyt mała,doprowadza to do nadużyć!!! A poza tym czy ktoś się zastanawia jak czuje się bite dziecko!!! Bezsilne i poniżone, obdarte z godności przez wielokrotnie większego i silniejszego dorosłego. Bicie jak każdy gwałt przeciwko żywej istocie powinien być napiętnowany a nie rozważany co do korzyści. Mamy 8-letniego syna- wychowany jest bez bicia, jest fajnym i mądry dzieckiem i mam nadzieję, że dzięki mądrości Pana takim pozostanie, klapsy nie są nam z mężem potrzebne, wolimy rozmowę i współpracę!
A odkąd chrześcijanie tak wierzą naukowcom;) Raz mówią, że naukowcy są źli a raz dobrzy, zdecydujmy się.
Do timiq: Zarówno wiek 2 do 6 lat jak i późniejszy okres…
niestety tłumacz artykułu popełnił 2 podstawowe błędy. Nie odróżnia karania od karcenia (raz tłumaczy jako karanie, raz jako karcenie) i nie tłumaczy wiernie słowa „smack”, którego podstawowe znaczenie jest „dać klapsa”, a nie karanie, karcenie itp. Kwestia karcenia fizycznego jest bardzo ważna, delikatne, mylnie rozumiana i wykrzywiana. Jeśli nie będziemy dokładni w tym, co mówimy, będziemy mieli „kaszankę polską”. pozdrawiam
czy masz na myśli wiek 2-6 lat czy później? bo to badanie wyraźnie podkreśla, że chodzi o ten przedział wiekowy!
Ja byłem karany cieleśnie, ale wielkiego sukcesu nie odniosłem. Studia skończyłem, ale kariery akademickiej nie zrobiłem. Pracuję, ale nie zarabiam kokosów. W młodości nie chuliganiłem i nie lubię używać przemocy, ale dużo kłamałem rodzicom, by uniknąć awantur oraz bicia. Dopiero gdy się nawróciłem, Bóg zmienił mnie i przestałem kłamać.
Zatem czy kary cielesne rzeczywiście są takie pozytywne?