„Myślcie o tym, co w górze, nie o tym, co na ziemi” – Kol 3, 2 (UBG).
Dekoncentracja prowadzi do nieoczekiwanego zboczenia z kursu.
W życiu potrzebny jest kierunek, jakiś godny cel i konsekwentne podążanie drogą do jego osiągnięcia. A ten cel wyznaczyć może tylko Bóg. „Ufaj PANU z całego swego serca i nie polegaj na swoim rozumie. Szukaj jego woli we wszystkim, co robisz, a on będzie prostować twoje ścieżki” – Prz 3,5-6 (za ang.). Zaś życie przynosi wiele okazji do odwrócenia naszej uwagi. Nawet Bóg nie może prostować naszych ścieżek, jeśli pozwolimy sobie na dekoncentrację.
Świadomość jasnego, wyraźnego kierunku minimalizuje dekoncentrację. Dawid wyznaczył sobie jasno określony cel: „O jedno proszę PANA i o to będę zabiegał: abym mieszkał w domu PANA po wszystkie dni mego życia, abym oglądał piękno PANA i dowiadywał się w jego świątyni” – Ps 27,4 (UBG). Jest to wzniosły kierunek, wyznaczony na całe nasze życie, a sięgający wieczności. Zazwyczaj dekoncentrują nas drobne sprawy, nie pociągające za sobą trwałych konsekwencji, nie licząc straty czasu. Ale co, jeśli burzą jakiś istotny i ważny dla nas zamiar? Dekoncentracja prowadzi do zboczenia z kursu, które może skierować nasze życie na niechciane tory.
Nawet najbardziej szczerze wytyczony kierunek może zostać zakłócony przez drobną dekoncentrację. Ponieważ mamy tak wiele spraw na głowie, zawsze znajdzie się coś, co odwróci naszą uwagę od tego, co najważniejsze. To jest nieuniknione. I bądźmy na to przygotowani. Zawsze może nas zainteresować coś bardziej pociągającego i przykuwającego uwagę. Nawet najlepsze intencje mogą się lec w ruinie.
I po jakimś czasie możemy się znaleźć w zupełnie innym miejscu, niż planowaliśmy. W którym miejscu zboczyliśmy z kursu? Jaka decyzja zmieniła cel naszej drogi? Może to była ciekawość, która stała się zafascynowaniem czymś, co powoli stało się nawykiem i ostatecznie uzależnieniem, z którego nie można się uwolnić. Paweł mądrze napisał: „Wszystko mi wolno, ale nie wszystko jest pożyteczne. Wszystko mi wolno, ale ja nie dam się niczemu zniewolić” – 1Kor 6,12 (UBG).
Nie ma sprawy ważniejszej niż decyzja, by szczere szukać Boga. Do chrześcijan w Filippi apostoł Paweł napisał: „Jedno czynię”, i wymienił trzy rzeczy potrzebne do realizacji tej niepodzielnej pasji. „Lecz jedno czynię: zapominając o tym, co za mną, a zdążając do tego, co przede mną; biegnę do mety, do nagrody powołania Bożego, które jest z góry w Chrystusie Jezusie” – czyt. Flp 3,12-14 (UBG). W Biblii znajdziemy wiele praktycznych wskazówek co do zdeterminowanego szukania Boga.
Bądźmy żarliwi w tęsknocie za wiecznością. „Dlatego w tym wzdychamy, [gorliwie] pragnąc przyodziać się w nasz dom z nieba” – 2Kor 5,2 (UBG).
Bądźmy żarliwi w wierze. „Uznałem za konieczne zachęcić do walki o wiarę raz przekazaną świętym” – Jud 3 (UBG). Trzymajmy się wiary, która nas podtrzyma w trudnych chwilach.
Bądźmy żarliwi w modlitwie. „Wiele może usilna modlitwa sprawiedliwego” – Jk 5,16 (UBG). Usilna modlitwa potrafi wszystko zmienić.
Bądźmy żarliwi w dążeniu do duchowych darów. „Starajcie się usilnie o lepsze dary; a ja wam wskażę drogę jeszcze doskonalszą [drogę miłości]” – 1Kor 12,31 (UBG).
Bądźmy żarliwi żyjąc dla Jezusa. „Zgodnie z moim gorliwym oczekiwaniem i nadzieją, że w niczym nie będę zawstydzony, lecz z całą odwagą, jak zawsze, tak i teraz, uwielbiony będzie Chrystus w moim ciele” – Flp 1,20 (UBG).
Świat, pełen zwodniczych uciech, podsuwa wiele powodów do dekoncentracji: „Jeśli więc razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie Chrystus zasiada po prawicy Boga. Myślcie o tym, co w górze, nie o tym, co na ziemi” – Kol 3,1-2 (UBG). Kochajmy Jezusa ze szczerym oddaniem. Żyjmy tak, aby inni widzieli w nas Jego naturę i miłość. Niech naszym celem będzie to, by „w prostocie i w szczerości Bożej postępować na świecie” – 2Kor 1,12 (UBG).
Moją modlitwą dzisiaj jest, byśmy byli szczerzy we wszystkich aspektach duchowego życia.
Allen Randolph
Wszystkie rozmyślania (Codzienne życie) dostępne są w j. angielskim na stronie autora.
Tłum. Ryszard Pruszkowski
