PrześladowaniaZe świata

Jak Iran łamie prawo chrześcijan do wolności religijnej

Iran

Pięć organizacji chrześcijańskich złożyło wspólny raport do Komisji Praw Człowieka ONZ, wymieniając pięć sposobów łamania przez Iran prawa irańskich chrześcijan do wolności religii lub przekonań. Łamanie tego prawa jest sprzeczne z międzynarodowymi zobowiązaniami islamskiego kraju.

Niekomercyjna organizacja monitoringowa Article 18, która promuje religijną wolność i tolerancję dla chrześcijan w Iranie, opublikowała raport we współpracy ze swoimi grupami partnerskimi: Open Doors, Christian Solidarity Worldwide, Middle East Concern i The World Evangelical Alliance.

Zgodnie z raportem, oto pięć sposobów, jak Iran prześladuje chrześcijan:

1. Iran zabrania prowadzenia chrześcijańskich nabożeństw w języku perskim i używania materiałów religijnych w tym języku oraz wymusza zamykanie kościołów, które nie stosują się do zakazu.

W maju zeszłego roku World Watch Monitor informował, że na północnym zachodzie Iranu zamknięto asyryjski kościół, a z jego wieży usunięto krzyż. Kościół podobno przyciągał Irańczyków, którzy urodzili się jako muzułmanie, ponieważ prowadził nabożeństwa w języku perskim.

Członkowie kościoła, którzy ewangelizowali muzułmanów, m.in. asyryjski pastor Victor Bet-Tamraz, zostali oskarżeni o „działanie przeciwko bezpieczeństwu państwowemu” i otrzymali długie wyroki więzienia.

2. Irański rząd sądzi chrześcijan za ich pokojowe czynności religijne, posługując się artykułem 489, 499 i 500 państwowego kodeksu karnego.

W maju tego roku, czterech irańskich chrześcijan nawróconych z islamu – Hossein Kadivar, Khalil Dehghanpour, Kamal Naamanian i Mohammed Vafadar – otrzymało wezwanie do rozpoczęcia swoich pięcioletnich wyroków więzienia za prowadzenie kościołów domowych w północnym mieście Rasht. Wszyscy zostali skazani pod zarzutem „działania przeciwko bezpieczeństwu państwowemu”.

3. Irańskie władze ścigają sądownie Irańczyków, którzy opuszczają islam, oskarżając ich o „apostazję”.

W jednym przypadku doszło do egzekucji skazanego. By usprawiedliwić te działania, władze posługują się artykułem 220 irańskiego kodeksu karnego oraz artykułem 167 państwowej konstytucji, który pozwala sędziom opierać się na nieskodyfikowanym prawie islamskim.

Irańczyk Yousef Nadarkhani, chrześcijański więzień, został aresztowany pod zarzutem apostazji i w 2010 roku skazany na śmierć. W 2012 roku, po międzynarodowym proteście, ten wyrok został uchylony. Nadarkhani otrzymał 10 lat pozbawienia wolności i nadal przebywa w więzieniu za swoje chrześcijańską działalność.

4. Iran konfiskuje lub wymusza zamykanie nieruchomości kościelnych, jak w przypadku asyryjskiego kościoła prezbiteriańskiego w Tabriz, zamkniętego w maju zeszłego roku.

„W czwartek 9 maja, agenci wywiadu wtargnęli do 100-letniego kościoła, oficjalnie uznanego w Iranie za miejsce dziedzictwa narodowego, wymienili wszystkie zamki, ściągnęli krzyż z wieży kościelnej, a administratorowi kazali się wyprowadzić” – donosił Article 18 w zeszłorocznym raporcie.

5. Iran dyskryminuje nie-muzułmanów na obszarze praw dotyczących małżeństwa i dziedziczenia oraz w dostępie do zatrudnienia i edukacji.

Zgodnie z irańskim kodeksem cywilnym, muzułmanka nie może wyjść za mąż za nie-muzułmanina (na podstawie artykułu 1059), a nie-muzułmanin nie może dziedziczyć po muzułmaninie (na podstawie artykułu 881) – informuje obecny raport.

Członkowie mniejszości wyznaniowych mają też ograniczony dostęp do wyższego wykształcenia i do zatrudnienia, szczególnie w sektorze publicznym. Na przykład, w maju 2019 roku, państwowa organizacja opieki socjalnej wydała dyrektywę zabraniającą członkom mniejszości wyznaniowych pracy w przedszkolach.

Wymienione wcześniej organizacje chrześcijańskie wezwały też Komisję Praw Człowieka ONZ do postawienia irańskiemu rządowi pewnych konkretnych pytań.

Jednym z nich jest pytanie o to, w jaki sposób artykuł 13 irańskiej konstytucji, zgodnie z którym mniejszościami religijnymi są tylko zoroastrianie, Żydzi i chrześcijanie, pozostaje w zgodzie z postanowieniami Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych ONZ. Inne pytanie, to czy Iran planuje wprowadzenie poprawek do swojego kodeksu cywilnego, aby nie-muzułmanie mogli dziedziczyć po muzułmanach, a muzułmanki mogły wychodzić za mąż za nie-muzułmanów.

Iran powinien też udzielić informacji na temat praktykowania wiary przez członków mniejszości wyznaniowych, którzy chcą to robić w języku perskim, oraz odpowiedzieć na doniesienia o sądzeniu członków mniejszości wyznaniowych, których za uprawnione praktykowanie swojej wiary oskarża się o działania przeciwko bezpieczeństwu państwowemu.

W końcu, Iran powinien wyjaśnić, jak oskarżenia o apostazję mają się do artykułu 18 wspomnianego Paktu, który zapewnia wolność wyboru i zmiany swojej religii, a także powinien wysłać raporty, ilu chrześcijan nawróconych z islamu jest obecnie zatrzymanych pod zarzutami związanymi z bezpieczeństwem państwowym lub apostazją.

Zgodnie ze Światowym Indeksem Prześladowań Open Doors w 2020 roku, Iran znajduje się na dziewiątym miejscu na świecie wśród krajów o najwyższym poziomie prześladowań chrześcijan. W okresie sprawozdawczym Open Doors z 2019 roku, tj. od 1 listopada 2018 do 31 października 2019, w Iranie aresztowano co najmniej 169 chrześcijan.

Autor: Anugrah Kumar

Źródło: Christian Post

pokaż więcej

Podobne wiadomości

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Back to top button