IZRAEL na celowniku. Perspektywa czasów ostatecznych

Jaka przyszłość czeka Izrael? Co to znaczy, że zbliżają się dni ostateczne?

Izrael odgrywa kluczową rolę w wielu proroctwach o czasach ostatecznych, które są zapisane w Biblii. Właściwie, na podstawie nauczania Jezusa, można stwierdzić, że Izrael jest „nadzwyczajnym znakiem” zbliżania się dni ostatecznych.

W książce Izrael na celowniku znani specjaliści od proroctw biblijnych, Tim LaHaye i Ed Hindson, omawiają współczesne wydarzenia na Bliskim Wschodzie i dlaczego są one tak ważne dla nas wszystkich. Dowiesz się tutaj:

Dlaczego istnienie Izraela jest prawdziwym cudem Bożym
Dlaczego Izrael znajduje się w centrum wielkich konfliktów na Bliskim Wschodzie
Dlaczego już się rozpoczął marsz w stronę Armagedonu
Jakie są Boże odwieczne plany zarówno dla Żydów, jak i dla chrześcijan
Czego możemy się spodziewać w czasie pochwycenia, drugiego przyjścia Mesjasza i Jego Królestwa na ziemi.

Szybki i imponujący przegląd współczesnych wydarzeń dotyczących ponownego zgromadzenia przez Boga narodu żydowskiego w ziemi Izraela!

O autorach:

Tim LaHaye, autor serii bestsellerów o tytule: Pozostawieni, jest uznanym badaczem biblijnych proroctw, pastorem i nauczycielem. Jest autorem i współautorem
przeszło 80 pozycji książkowych, w tym m.in.: Zrozumieć biblijne proroctwo czy Podręcznik o czasach ostatecznych. Posiada tytuł magistra teologii na Western Seminary oraz doktorat z literatury na Liberty University.

Ed Hindson jest dziekanem i profesorem nadzwyczajnym wydziału teologii na Liberty University w Wirginii. Ponadto, prowadzi program telewizyjny „Król już przychodzi”, a także jest autorem i redaktorem 40 książek. Uzyskał stopień doktora teologii w Seminarium Westminsterskim oraz stopień doktora filozofii na Uniwersytecie Republiki Południowej Afryki.

Tytuł: IZRAEL na celowniku. Perspektywa czasów ostatecznych
ISBN 978-83-61131-02-1
Liczba stron: 272
Oprawa: miękka
Format: 140 mm x 200 mm
Data wydania: 2021
Wydawca: Dobry Skarbiec

Spis treści

Wstęp
Nowy narastający kryzys 11
Rozdział 1
Izrael w ogniu krzyżowym 19
Rozdział 2
Poglądy wrogów Izraela 39
Rozdział 3
Cud przetrwania Izraela 53
Rozdział 4
Boży cel dla Izraela 73
Rozdział 5
Odpowiedzi na trzy kluczowe pytania 87
Rozdział 6
Prorocza obietnica Jezusa 103
Rozdział 7
Izrael jako drzewo figowe 115
Rozdział 8
Cud ponownego zgromadzenia Izraela 125
Rozdział 9
Narastające zagrożenia ze strony świata islamu i Rosjan 141
Rozdział 10
Tryumfalny powrót Mesjasza Izraela 159
Rozdział 11
Nadchodzące tysiącletnie królestwo 177
Rozdział 12
Nowe Jeruzalem 195
Posłowie 211
Dodatki
Dodatek 1
Najważniejsze wydarzenia we współczesnej historii Izraela 215
Dodatek 2
Najczęściej zadawane pytania na temat Izraela i czasów ostatecznych 225
Bibliografia
O autorach

WSTĘP

Nowy narastający kryzys

Mimo że obaj jesteśmy poganami z urodzenia, a zarazem naśladowcami Jezusa Chrystusa, od dawna umiłowaliśmy Żydów i ziemię izraelską. Tak samo powinni postępować wszyscy wierzący. Pismo Święte oraz historia podają co najmniej trzy ważne powody, dla których chrześcijanie powinni dbać o naród żydowski i ich ziemię.

Po pierwsze, Jezus Chrystus, budowniczy naszej wiary, był Żydem. Został w cudowny sposób poczęty z żydowskiej dziewicy, Marii. Wychowywany przez żydowskiego ojca Józefa, dorastał w żydowskim mieście Nazaret. Zdradzony przez własny lud i oddany w ręce Rzymian, a mimo to niemożliwy do pokonania. Po trzech dniach od swojej krzyżowej śmierci zmartwychwstał. Stało się to w stolicy Izraela, Jerozolimie. Wkrótce w stolicy Żydów swoją działalność rozpoczął chrześcijański Kościół. W dniu pięćdziesiątnicy zgromadzili się tam Żydzi, którzy wkrótce rozproszyli się wśród pogan na całym świecie.

Po drugie, autorzy ksiąg biblijnych byli niemal wyłącznie Żydami. Począwszy od Mojżesza, autora Księgi Rodzaju, przez apostoła Jana, autora Księgi Objawienia, twórczość biblijna jest wynikiem pracy działających z inspiracji Ducha Świętego żydowskich pisarzy. Stali się autorami słów, które stanowią drogowskaz dla naszej chrześcijańskiej wiary po dziś dzień. Poza Łukaszem, który jest autorem jednej z Ewangelii oraz Dziejów Apostolskich, wszystkie inne księgi Nowego Testamentu zostały napisane przez Żydów. Mimo to wielu uczonych twierdzi, że Łukasz również był Żydem, a z pewnością przyjął Chrystusa dzięki Żydowi, apostołowi Pawłowi.

Po trzecie, to Żydzi założyli Kościół w Jerozolimie. Bez przywództwa ze strony żydowskich apostołów Jezusa oraz odwagi wczesnych naśladowców Chrystusa, Kościół, jaki dziś znamy, nie byłby taki sam. Wcześni żydowscy bohaterowie, pełni poświęcenia i odwagi, ryzykowali życie dla Ewangelii, a wielu z nich poniosło męczeńską śmierć za wiarę w Jezusa.

Jak wiemy, w historii Stanów Zjednoczonych widać wielkie wpływy oraz bliskie relacje z państwem Izrael i narodem żydowskim. Wielu z wielkich amerykańskich przywódców uznawało Boże przymierze z Abrahamem, o jakim czytamy w Księdze Rodzaju 12,3: „Będę błogosławił tym, którzy ciebie błogosławić będą, a tym, którzy tobie będą złorzeczyli, i ja będę złorzeczył. Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo ludy całej ziemi” (BT). Kiedy Izrael w 1948 roku po raz kolejny stał się suwerennym państwem, Stany Zjednoczone odegrały kluczową rolę i wspomogły uznanie jego granic na arenie międzynarodowej. Amerykańskie wysiłki w czasie drugiej wojny światowej również wyrażały wsparcie dla narodu żydowskiego, dzięki czemu wielu Żydom udało się przeżyć obozy koncentracyjne oraz uciec przed wściekłością i nienawiścią nazisty Adolfa Hitlera.

Obecnie Stany Zjednoczone napotykają nowy i wciąż nasilający się kryzys w historycznych relacjach z Izraelem. Państwo żydowskie otoczone jest przez wiele wrogich mu narodów, które nie chcą uznać jego istnienia, czy nawet obiecują wymazać je raz na zawsze z geopolitycznej mapy świata. Co więcej, wiele z nich usiłuje zawiązać przymierze, którego celem jest sprzeciwienie się Izraelowi i jego suwerenności. Prócz tego, kraje zachodnie nieustannie przemawiają w imię pokoju, okazując zarazem niewielkie wsparcie na rzecz Izraela. Tego rodzaju bierność pozostawia Żydów w kłopotliwej pozycji. Wymusza to niejako ostateczną ochronę kochającego Boga, który czuwa nad granicami swojego wybranego narodu.

Niniejsza książka ma na celu przyjrzeć się biblijnym informacjom, które wskazują Izrael jako Boży superznak czasów ostatecznych. Niestety, coraz więcej chrześcijan odchodzi od dosłownej interpretacji Pisma Świętego w kwestii Izraela. Chrześcijańscy przywódcy oraz różnego rodzaju ruchy nierzadko propagują błędne nauczania, mieszczące się w tzw. teologii zastępczej. Zwolennicy tej teorii wierzą, że Kościół zastąpił Izrael w Bożym planie dotyczącym przyszłości. Dlatego zamiast wypatrywać Bożych błogosławieństw dla Izraela, usiłują przenieść je na Kościół. Jednak propagatorzy tej teorii rozmijają się z trzema ustanowionymi przez Boga grupami ludzi, o których wspomina Biblia w kontekście czasów ostatecznych. Paweł wymienia je w 1 Koryntian 10,32: „Nie bądźcie zgorszeniem ani dla Żydów, ani dla Greków, ani dla Kościoła Bożego” (BT).

Jak widać, te trzy grupy wyraźnie dotyczą pogan, Żydów i chrześcijan. A co jeśli chodzi o Żydów, którzy przyjęli wiarę w Jezusa? Są Żydami z urodzenia, a chrześcijanami z wiary. Nasz przyjaciel, a zarazem pracownik naukowy, dr Thomas Ice, poczynił tę obserwację w książce „Czasy ostateczne w liczbach”: Biblijne proroctwa dotyczące czasów ostatecznych zasadniczo dzielą się na trzy obszary: narody (poganie), Izrael oraz Kościół. Spośród nich najwięcej miejsca poświęcone zostało Bożej przyszłości i planom wobec Jego narodu, a mniej wszystkim innym narodom bądź Kościołowi. Jeśli Kościół potraktuje proroctwa dotyczące Izraela w sposób dosłowny, to naszym oczom ukaże się wspaniały, proroczy plan wobec Izraela jako narodu.

Jeśli zaś Kościół uznamy za społeczność, która zastąpiła miejsce Izraela, co niestety dość często czyniono na kartach historii, to okaże się, że wyjątkowe, prorocze miejsce, jakie należy się Izraelowi, zostanie wchłonięte i niewłaściwie przypisane Kościołowi. Natomiast jeśli potraktujemy Pismo Święte z należytą starannością, zobaczymy, że Bóg ma wspaniałą i pełną błogosławieństw przyszłość, zaplanowaną zarówno dla każdego Żyda, jak i całego narodu żydowskiego. Dlatego mocno wierzymy, że Izrael jest Bożym „superznakiem” czasów ostatecznych. Boże obietnice dla Abrahama i narodu izraelskiego są bezwarunkowe i zagwarantowane na podstawie wielu powtarzających się przymierzy. Jasny obraz przyszłości Izraela został podany w Księdze Powtórzonego Prawa jeszcze zanim Izraelici postawili choćby pierwszą stopę na Ziemi Obiecanej (Pwt 4,28-31). Wspomniany Boży model dla Izraela był następujący: mieli być wprowadzeni do Ziemi Obiecanej przez Jozuego, następnie odwrócić się od Pana i zostać wyrzuceni z tej ziemi, po czym rozproszyć się wśród pogańskich narodów. Pan obiecał zgromadzić Żydów z krańców ziemi w czasach ostatecznych i mają doświadczyć wielkiego ucisku. U kresu ucisku rozpoznają swojego Mesjasza i zostaną odnowieni. Następnie Chrystus powróci na ziemię i wybawi Izraela od gniewu narodów zgromadzonych do bitwy pod Armagedonem, których celem będzie całkowicie wytracić Izraela. Drugie zgromadzenie całego narodu nastąpi podczas przygotowania do tysiącletniego panowania z Chrystusem. Wówczas zrealizują się wszystkie niespełnione proroctwa dotyczące Izraela. Niniejszy model jest wielokrotnie kreślony przez proroków, po czym pojawia się również w Nowym Testamencie.

Natomiast co do Kościoła i pozostałych narodów, Bóg prowadzi dzięki nim swój wybrany naród do miejsca przyszłego spełnienia wszystkich Jego proroctw wobec Izraela. Jak dotąd sprowadził już Żydów z powrotem do starożytnych ziemi (1948) oraz oddał im Jerozolimę (1967). Jednakże obecna sytuacja w Izraelu wskazuje na ciągłe niepokoje i kryzysy, a szczególnie jeśli chodzi o Jerozolimę. Ostatecznie Izrael wejdzie w przymierze z Antychrystem, a to zapoczątkuje siedmioletni ucisk. Ponowne zgromadzenie Izraela oraz okres ucisku są dwoma oznakami, które zapowiadają, że Boży program dla czasów ostatecznych niebawem wejdzie w swój ostatni etap. Co więcej, fakt, że trzy obszary proroctwa (narody, Izrael i Kościół) po raz pierwszy się zbiegną, będzie stanowić kolejny znak sam w sobie. Dlatego wielu badających temat czasów ostatecznych wierzy, że jesteśmy u progu ostatnich dni. Jeśli chcesz wiedzieć, dokąd zmierza historia, po prostu przyjrzyj się temu, co Bóg czyni.

Ewangelia Jezusa Chrystusa jest skierowana do wszystkich grup etnicznych: Azjatów, Afrykanów, Europejczyków, Żydów czy Arabów – nikt nie jest z niej wyłączony. Bóg nie prowadzi antyarabskiej polityki, tak jak i my. Kocha Arabów tak samo jak wszystkich. Po drugie, już 4 000 lat temu mógłby rozwiązać tak zwany arabsko-żydowski konflikt, gdyby pozwolił Ismaelowi, od którego pochodzą Arabowie, umrzeć na pustyni (Rdz 16,7-11; 21,17-18). Zamiast tego sam Pan zainterweniował i oszczędził Ismaela, obiecując, że uczyni z niego wielki naród – i tak się stało.

Prawdziwy konflikt na Bliskim Wschodzie ma bardziej naturę religijną niż etniczną. Islam jest religią, podczas gdy Arabowie stanowią naród. Nie wszyscy Arabowie są muzułmanami. Wielu z nich jest chrześcijanami, którzy politycznie i społecznie utożsamiają się ze światem spoza „islamskiej zasłony”. Potrzebują naszych modlitw, wsparcia i pomocy. Podobnie też wielu muzułmanów nie jest Arabami. Na przykład Turcy, Kurdowie, Afgańczycy, Irańczycy czy Indonezyjczycy nie mają arabskiego pochodzenia. Stąd prawdziwym zagrożeniem dla Izraela i świata Zachodu jest przede wszystkim religijny fanatyzm.

Celem niniejszej książki jest pomóc lepiej zrozumieć biblijną rolę Izraela. Boże błogosławieństwo spoczywało na Żydach na każdym etapie ich historii – począwszy od Abrahama i Sary, poprzez ich ucieczkę z niewoli egipskiej pod przewodnictwem Mojżesza oraz podczas wielu innych wydarzeń, które napotykamy na kartach Biblii. Żydzi przez setki lat rozpraszali się po świecie, ale w ostatnich dziesięcioleciach Bóg na powrót zgromadził ich w nowych granicach Izraela. Biblia mówi o przyszłości zarówno w kategoriach sądu, jak i błogosławieństwa, które ma zstąpić na Izrael. Objawi się to poprzez stworzenie nowego nieba i nowej ziemi, które będą zawierać w sobie nowe miasto Jerozolimę.

Jedną z najważniejszych przyczyn nienawiści wobec Izraela są islamscy ekstremiści, którzy za cel stawiają sobie podbój wszystkich ziem, które niegdyś były w posiadaniu sił islamskich. Dotyczy to również współczesnych terytoriów Izraela. I choć nie wszyscy muzułmanie są ekstremistami, to tysiące z nich całkowicie poświęcają się zniszczeniu i zgładzeniu Izraela. Radykalni terroryści uwierzyli w kłamstwo Szatana, które bluźni naturze Bożej i Jego przykazaniom do prowadzenia świętego życia, zgodnego z biblijnym nauczaniem. W zamian zaproponowali bezbożną i pozbawioną moralnych granic wieczność dla wszystkich tych, którzy poświęcą się poszerzaniu muzułmańskich rządów na cały świat.