Drogę Pielgrzymkową w Jerozolimie zbudował ten, który skazał Jezusa na ukrzyżowanie

Rzymski namiestnik, który ponad 2 tysiące lat temu odpowiadał za skazanie Jezusa z Nazaretu na śmierć przez ukrzyżowanie, polecił też wybudować dla pielgrzymów ulicę prowadzącą do żydowskiej świątyni.

Znalezione monety wskazują na innego projektodawcę

Według relacji „National Geographic”, historycy wcześniej uważali, że to mianowany przez Rzymian król Herod Wielki zatwierdzał większość dużych projektów budowlanych, które przekształciły starożytną Jerozolimę w znaczące centrum pielgrzymkowo-turystyczne.

Jednak niedawna analiza ponad 100 monet znalezionych pod wydeptaną ulicą wskazuje, że rozpoczęcie i ukończenie jej budowy odbyło się za czasów Poncjusza Piłata, który sprawował władzę przez około dziesięć lat, począwszy od 26 lub 27 roku po Chrystusie.

Monety odkryte w ciągu kilku ostatnich lat pod płytami chodnikowymi datuje się na 31 rok n. e. Najbardziej powszechne monety jerozolimskie z I wieku wykuto po 40 roku.

„Ich brak pod ulicą oznacza, że droga została zbudowana przed ich pojawieniem się, inaczej mówiąc, jedynie za czasów Piłata” – powiedział w wywiadzie dla „National Geographic” Donald Ariel, ekspert w dziedzinie numizmatyki z Israel Antiquities Authority (IAA).

„Właśnie tutaj bije serce Jerozolimy”

Budowa drogi zajęła Rzymianom 10 lat. Po ukończeniu, jej długość wynosiła około pół kilometra, a szerokość około 8 metrów. Do budowy użyto ponad 10 tysięcy ton kamienia wapiennego.

Po odkrytej przez archeologów, jerozolimskiej drodze podróżowali żydowscy pielgrzymi, posłuszni biblijnemu przykazaniu, by trzy razy w roku przybywać do Jerozolimy w celu złożenia w świątyni ofiary: na święto Paschy, Shavuot (święto Tygodni, znane jako Pięćdziesiątnica) i Sukkot (święto Namiotów).

„Miejsca, wydarzenia i ludzie, którzy tworzą Jerozolimę, Jerozolimę dla chrześcijan, dla Żydów, to wszystko działo się tutaj. Działo się to tu, w Mieście Dawida” – powiedział Zeev Orenstein, dyrektor ds. międzynarodowych w City of David Foundation.

„Właśnie tutaj bije serce Jerozolimy. Mówimy o Sadzawce Siloe, mówimy o Górze Moria, o Wzgórzu Świątynnym. Mówimy o Mieście Dawida. Droga Pielgrzymkowa łączy je wszystkie” – powiedział Orenstein w rozmowie z CBN News.

„Gdy archeolodzy znaleźli Sadzawkę Siloe, zrozumieli, że to właśnie ta sadzawka… ”

Dla Żydów w czasach starożytnych, pielgrzymka zaczynała się przy Sadzawce Siloe, gigantycznej mykwie, czyli zbiorniku do obmyć rytualnych. Zanurzając się w zbiorniku o rozmiarze dwóch basenów olimpijskich, Żydzi oczyszczali się przed pójściem do świątyni i złożeniem ofiar.

„Historyk Józef Flawiusz pisze, że 2 tysiące lat temu, w czasie świąt pielgrzymkowych, w pielgrzymce szły ponad 2 miliony ludzi. To mnóstwo osób potrzebujących zanurzenia” – mówi Orenstein.

Sadzawka jest też miejscem, w którym, według zapisu Ewangelii Jana, Jezus uzdrowił niewidomego. Jej lokalizacja była ukryta przez drogę, aż piętnaście lat temu, z powodu przecieku w systemie kanalizacyjnym rozpoczęto prace wykopaliskowe, które doprowadziły do odkrycia sadzawki i wielu innych obiektów.

„Gdy archeolodzy znaleźli Sadzawkę Siloe, zrozumieli, że to właśnie ta sadzawka, i wiedzieli, w którym miejscu na Wzgórzu Świątynnym 2 tysiące lat temu stała świątynia, na tym samym Wzgórzu Świątynnym, które mamy dzisiaj” – powiedział Orenstein.

Droga Pielgrzymkowa

Wtedy, jak mówi Orenstein, zaczęto się zastanawiać, jak pielgrzymi przemieszczali się z Sadzawki na Wzgórze Świątynne.

„Dlatego archeolodzy rozszerzyli prace wykopaliskowe” – wyjaśnił, odkrywając miejsce, które nawali starożytną Drogą Pielgrzymkową.

Jej kamienie są tymi, po których szedłby Jezus w prowadzącym w górę szlaku do świątyni. Dzięki pracom wykopaliskowym na Drodze Pielgrzymkowej, odwiedzający po raz pierwszy od 2 tysięcy lat będą mogli przejść cały dystans od Sadzawki Siloe do Ściany Płaczu.

„Słowa w Biblii, hebrajskie słowa to Aliyah b’regel, oleh regel. Ich znaczenie rozumiemy w ten sposób, że to duchowe wstąpienie, wspięcie się ku Jerozolimie, wspięcie się ku świątyni. To bardzo święte miejsce” – wyjaśnia Orenstein. „Gdy jednak jesteśmy tam, gdzie działy się historie biblijne, słowa Biblii ożywają” – mówi, wskazując na wznoszący się kierunek drogi.

Ale to nie wszystko…

„Tu byłby Times Square” – kontynuuje. „Znajdowałby się po obu stronach drogi, bo trzeba pamiętać, że jest ona około trzy, cztery lub pięć razy szersza, niż widzimy. Po obu stronach mielibyśmy sklepy, stragany.

To centrum Jerozolimy z perspektywy duchowej, perspektywy społecznej, również z perspektywy handlowej”.

„Jednym z głównych aspektów Jerozolimy jest fakt, że to miasto żyjące. Wszystkie warstwy archeologiczne leżą jedna na drugiej, a współczesne dzielnice i wszystko inne zbudowane jest na szczycie warstw archeologicznych” – powiedział dyrektor prac wykopaliskowych IAA, Ari Levy.

Droga pod ziemią

Chociaż 2 tysiące lat temu, starożytna droga była odkryta, obecnie znajduje się pod ziemią, pod jerozolimską, arabską dzielnicą Silwan. Dlatego pójście nią oznacza przejście przez tunel. Zdaniem Levy’ego, odkrycie drogi to poważny wyczyn inżynieryjny.

„Tuż nad głową mamy nowoczesną dzielnicę i nie chcemy, by się zawaliła” – powiedział Levy w rozmowie z CBN News. „Po każdym metrze, jaki wydobywamy, po każdym metrze ziemi, umieszczamy łukową konstrukcję. To podtrzymuje cały ciężar, jaki mamy nad sobą”.

Wzdłuż szlaku można zobaczyć wiele miejsc, w których droga pozostaje nietknięta, a także innych, w których uległa zniszczeniu w burzliwej historii.

”… dlaczego Żydzi wytwarzali bezwartościowe monety zamiast broni”?

„Wiemy, że Rzymianie zniszczyli Jerozolimę, i gdybyśmy wszystko mieli znaleźć w nienaruszonym stanie, nie wyglądałoby to na wielkie zniszczenie” – mówi Orenstein.

Wśród odkrytych skarbów znalazły się drobne monety wykute w czasie Wielkiej Rewolty żydowskiej, zanim Rzymianie zniszczyli świątynię i Jerozolimę w 70 roku n.e.

Naukowcy często się zastanawiają, dlaczego Żydzi wytwarzali bezwartościowe monety zamiast broni. Orenstein ma odpowiedź.

„Jerozolimscy Żydzi rozumieli, że Rzymianie prawdopodobnie zniszczą miasto. Ale wierzyli też, że któregoś dnia w przyszłości ich potomkowie wrócą i znajdą te monety, i będą wiedzieć, dla jakiego celu żyli i umarli ich przodkowie – dla wolnej Jerozolimy.

„I oto jesteśmy prawie 2 tysiące lat później, stojąc na tej samej Drodze Pielgrzymkowej w Jerozolimie, Mieście Dawida, stolicy państwa żydowskiego Izraela” – powiedział.

Połowa Drogi Pielgrzymkowej już wkrótce zostanie otwarta dla zwiedzających, a za kilka lat, będzie można nią przejść cały dystans od Sadzawki Siloe do Ściany Płaczu. Dzięki temu, odwiedzający sami będą mogli doświadczyć, z czym wiązało się oddawanie Bogu czci w czasach Jezusa.

Autor: Julie Stahl

Źródło: CBN News

Podobne
Jerozolima: znaleziono rzadką monetę z czasów powstania Żydów przeciw Rzymowi