Co jest w Biblii innego, niż w innych, dawnych dziełach literatury światowej?

Biblia różni się od innych, dawnych dzieł, opisujących historię świata, pod wieloma względami. Biblia jest utworem jedynym w swoim rodzaju i nieporównywalnym.

1. Pomimo, iż powstawała ona na przestrzeni ponad tysiąca lat, wykazuje zdumiewająca ciągłość. Biblia pisana była w okresie obejmującym ponad 1500 lat, przez około 45 autorów różnego pochodzenia i zawodów. Do nich należy np. absolwent uniwersytetu Mojżesz, głównodowodzący wojskami Jozue, premier rządu Daniel, podczaszy Nehemiasz, król Dawid, pasterz Amos, rybak Piotr, celnik Mateusz, lekarz Łukasz, nawrócony prześladowca chrześcijan Paweł. Poszczególne części Biblii powstały w różnych często niezwyczajnych miejscach: na pustyni (Mojżesz), w więzieniu (Jeremiasz), w pałacu (Daniel), w czasie podróży (Łukasz), na wygnaniu (Jan), w najróżniejszym stanie duchowym autorów, w radości i miłości, w strachu i kłopotach, w nieszczęściu i zwątpieniu. Pomimo ogromnej różnicy czasu (w odniesieniu do okresu jej powstania) wynoszącej 60 generacji, jak też przynależności autorów do wielu różnych warstw społecznych, Biblia zawiera jednolitą, bardzo subtelnie zazębiającą się tematykę. Pisarze poruszają setki tematów w zastanawiającej harmonii i kontynuacji. Gdyby ludzie z różnych epok i o tak różnych strukturach osobowościowych opracowali tak szeroki wachlarz zagadnień bez wyraźnej interwencji Boga, nie mogłoby powstać, wiemy to z doświadczenia, żadne jednolite dzieło. Szczególnie nauka o Bogu i historia zbawienia ludzkości prowadzą jak szlak przez całą Biblię.

2. Biblia zawiera tak bogatą paletę gatunków literackich jak żadna inna książka.

Brak natomiast w Biblii tekstów tego rodzaju, jak baśnie, legendy czy sagi, tzn. takich, które nie muszą być nośnikiem prawdy. Również nie spotyka się przesadności lub przeciwnie, przedstawiania rzeczy w sposób lekceważący, jak to znamy z satyry, bohaterskich opowieści, uszczypliwych komentarzy czy komedii.

3. Biblię cechuje godna uwagi wszechstronność. Jest bowiem jednocześnie książką o wierze, prawie i historii. Przekazuje nam podstawy wielu dziedzin nauki i zawiera tysiące reguł postępowania w różnych sytuacjach. Jest najlepszym poradnikiem małżeńskim i opisuje, jak mamy zachowywać się w stosunku do rodziców i dzieci, przyjaciół i wrogów, sąsiadów i krewnych, wobec gości, wobec gospodarzy, czy też wobec współwierzących. Biblia opowiada o przyszłości świata i wszelkiego życia, mówi o istocie śmierci i końcu tego świata. Ukazuje nam istotę Boga – Ojca, Jego Syna Jezusa Chrystusa oraz działanie Ducha Świętego.

4. Biblia jest jedyną książką z całkowicie pewnymi przepowiedniami.

Te zaś są pochodzenia boskiego (1 Sm 9,9; 2 Sm 24,11; 2 P 1,20-21), stąd nie znajdziemy ich w żadnym innym dziele historii świata (również brak ich w Koranie czy też zapiskach francuskiego okultysty Nostradamusa). Czas jaki upłynął od momentu spisania do momentu spełnienia się proroctw, jest zaś tak wielki, że nawet najwięksi krytycy nie mogli posłużyć się argumentem, że zapisano je po zajściu zdarzeń.

5. Ramy czasowe Biblii nie mają sobie równych. Biblia obejmuje w swoich wypowiedziach okres od początku fizycznej osi czasu (stworzenie świata) aż do punktu końca (Dz 10,6). Żadna inna książka nie przekazuje czegoś pewnego o początku czasu, ani też nie opisuje wydarzeń związanych z końcem osi czasu. Ponadto Biblia mówi o wieczności, tej rzeczywistości, w której nasze ograniczone prawa upływu czasu nie będą już obowiązywać.

6. Żadna wypowiedź zawarta w Biblii nie okazała się fałszywa. Nigdy jeszcze nie musiano korygować twierdzeń Biblii na skutek wyników uzyskanych w badaniach naukowych. Wprost przeciwnie, istnieje wiele dowodów na to, że opisy naukowe, zawarte w Biblii, znalazły naukowe potwierdzenie wiele setek lat po ich zapisaniu (np. liczba gwiazd, kształt ziemi).

7. Żadna inna książka nie opisuje człowieka tak realistycznie, jak czyni to Biblia. Zupełnie brak komediowych przesadności, retuszowanych biografii, czy też gloryfikowanego bohaterstwa, które ukrywały lub przesłaniały negatywne cechy ludzi. Stąd Biblia nie przemilcza grzechów patriarchów (Rdz 12,11-13), cudzołóstwa Dawida (2 Sm 11) czy też sporów w gminach (1 Kor 1,11; 2 Kor 2,1-4).

8. Jak żadna inna książka, opisuje Biblia przyszłe zjawiska,

których przy ówczesnym stanie wiedzy nie mógł pojąć żaden człowiek (np. laboratoria kosmiczne, stacje orbitalne) i obejmuje w swoich naukach sytuacje, które miały miejsce wiele setek lat później (np. narkomania – 2 Kor 6,16-17).

Już tych osiem omówionych cech szczególnych wskazuje na Biblię, jako na książkę, z którą nawet w przybliżeniu nie można porównywać innej. Historyk Philip Schaff pisze o wyjątkowości Pisma Świętego i o Tym, o którym Biblia mówi bardzo trafnie: „Ów Jezus z Nazaretu pokonał bez pieniędzy i bez broni więcej milionów ludzi niż Aleksander, Cezar, Mahomet i Napoleon; bez nauki i erudycji wyjaśnił wiele więcej spraw boskich i ludzkich, niż uczynili to wszyscy uczeni i filozofowie razem; bez sztuki retoryki wypowiadał słowa, jak nie czynił tego nikt dotąd i odtąd nie czynił, osiągając skutki, jakich nie osiągnął żaden mówca lub poeta. Nie napisawszy sam ani jednej linijki, uruchomił więcej piór i jednocześnie dostarczył więcej materiału do kazań, mów, dyskusji, dzieł naukowych, dzieł sztuki i pieśni pochwalnych, niż cała armia wielkich mężów świata starożytnego i czasów nowożytnych” (J. McDowell: Bibel im Test).

Jeżeli znamy nawet dokładną liczbę słów i liter jakie zawiera Biblia, to obfitość zawartych w niej myśli jest niezliczalna. Żadne życie ludzkie nie jest w stanie udźwignąć ciężaru tej skarbnicy myśli (Ps 119,162). Dlatego możemy Biblię, tę jedyną w swoim rodzaju książkę, dowolnie wiele razy czytać, nie obawiając się, że stanie się dla nas nudna. Każde czytanie wzbudzi w nas nowe drogi myślowe i nowe powiązania z innymi tekstami. Dochodzimy do ważnego wniosku końcowego: Biblia jest jedyną Boską książką. Bóg poręcza i autoryzuje zawartą w niej prawdę (Ps 119,160; J 17,17).

prof. Werner Gitt

Na pytania odpowiada prof. Werner Gitt.
c.d.n.

Prof. dr inż. Werner Gitt urodził się w 1937 roku we wsi Raineck w Prusach Wschodnich. Studia wyższe ukończył w Hanowerze w 1968 r., a trzy lata później obronił pracę doktorską w Aachen. W 1971 r. został kierownikiem działu przetwarzania danych, a od 1978 r. – profesorem i dyrektorem Instytutu Fizyczno-Technicznego w Braunschweig (Niemcy). Opublikował liczne prace naukowe z zakresu informatyki, matematyki numerycznej, techniki sterowania i teorii systemów.