Różne

Byli transseksualiści żałują, mówią o okaleczaniu ciała

Helena Kerschner
Helena Kerschner przemawia w filmie dokumentalnym Fox Nation 2022 „Transgressive”. | Zrzut ekranu: Fox Nation

Nowy film dokumentalny wyprodukowany przez gospodarza programu Fox News, Tuckera Carlsona, bada konsekwencje operacji odkształcających ciało, wykonywanych w ramach procesu zmiany płci, i przedstawia historie ludzi, których poddano eksperymentalnej medykalizacji, pokazując wpływ tych eksperymentów na ich zdrowie fizyczne i psychiczne.

Dwuczęściowy dokument „Transgressive: The Cult of Confusion”, którego premiera odbyła się na początku września na kanale Fox News, zawiera bezpośrednie relacje osób, które w przekonaniu, że są kimś o przeciwnej płci, poddały się eksperymentalnemu leczeniu hormonalnemu i operacjom chirurgicznym, ale później zmieniły przekonanie i wróciły do swojej biologicznej płci. Teraz mówią o swoim głębokim żalu i okaleczeniu ciała.

Twórcy filmu zabierają widzów w podróż, w której w ośmiu etapach wyjaśniają funkcjonowanie transseksualizmu, będącego wśród dorosłych rodzajem „sekty”. Pokazują, w jaki sposób dzieci z problemami są indoktrynowane i kierowane na drogę nieodwracalnych szkód.

Pożałowała tamtej decyzji

Jedną z byłych transseksualistek jest Helena Kerschner, biologiczna kobieta, która w wieku 15 lat zaczęła identyfikować się jako chłopiec, zmagając się z zaburzeniami odżywiania i depresją. Na filmie wspomina o stronie internetowej Tumblr, zawierającej obszerne treści zachęcające do poddania się zmianie płci.

Kilka lat później Kerschner pożałowała tamtej decyzji i ostatecznie porzuciła identyfikowanie się z płcią przeciwną.

„Miałam wyraźną chwilę świadomości, gdy mocno dotarło do mnie, jak bardzo żałuję tego wszystkiego, i że się myliłam i nie jestem trans” – powiedziała. „Wtedy jakby podniosła się nade mną chmura i natychmiast znowu stałam się normalną osobą. Natychmiast znowu stałam się sobą”.

Innym byłym transseksualistą, który świadczy na filmie, jest Walt Heyer, biologiczny mężczyzna, który wcześniej przedstawiał się jako kobieta o imieniu Laura Jensen. Teraz Heyer korzysta ze swoich doświadczeń, by pomagać innym za pośrednictwem strony internetowej „Sex Change Regret”. Stara się edukować w zakresie szkodliwych efektów prób zmiany płci. Twierdzi, że około 60 procent osób, z którymi pracuje, było w dzieciństwie molestowanych seksualnie.

(…)

W drugiej części dokumentu, twórcy filmu pokazują ścieżkę Heyer’a w kierunku powrotu do normalności, wspominając o jego uzależnieniu od środków odurzających i próbie odebrania sobie życia, zanim jego stan się poprawił.

„W końcu odnalazłem moją drogę do Pana, Jezusa Chrystusa” – powiedział.

Proponując psychologiczny punkt widzenia, dr Michael J. Bailey z Uniwersytetu Północno-zachodniego nakreślił trzy rodzaje dysforii płciowej: dysforia płciowa zapoczątkowana w dzieciństwie, autogynefilia i nagła dysforia płciowa. Dysforia płciowa zapoczątkowana w dzieciństwie to przypadek, w którym dziecko we wczesnym wieku wyraża pragnienie identyfikowania się z płcią przeciwną. Według Baileya, takie dzieci zwykle wyrastają z tego zaburzenia.

(…)

Autogynefilia

Drugi rodzaj dysforii płciowej, autogynefilia, to zaburzenie dotyczące biologicznych mężczyzn, którzy mają silne pragnienie ubierania się jak kobieta i posiadania żeńskich części ciała. Osoby z takim zaburzeniem zaczynają przebierać się za kobiety, po czym mogą dążyć do poddania się operacji, by otrzymać kobiece atrybuty.

Nagła dysforia płciowa dotyczy osób, zwykle kobiet, które nagle zaczynają identyfikować się z płcią przeciwną, bez żadnych wcześniejszych objawów.

Rozmawiając z Carlsonem, gospodarz Fox News zauważył, że „kluczem do sukcesu każdej sekty jest rozbicie rodziny”.

„Jeśli rodzice i członkowie rodziny nie ulegną nowej tożsamości dziecka, ich relacje z nim zostają uznane za toksyczne i konieczne, by je zniszczyć” – powiedział Carlson.

Rozpaczliwie szukali pomocy dla swoich dzieci

Nawiązując do tematu, dziennikarz śledczy Christian Post, Brandon Showalter, wspomina o swoich rozmowach z rodzicami, którzy rozpaczliwie szukali pomocy dla swoich dzieci identyfikujących się z płcią przeciwną.

„Gościłem takie matki i ojców u siebie na kolacji i próbowałem ich pocieszać, gdy wylewali przede mną swój żal. Nie mieli dokąd się zwrócić. Kontaktowali się ze mną w kompletnie rozdzierającej agonii” – mówi.

„Nigdy nie słyszałem o takiej udręce i koszmarze, takich słów przerażenia i bólu, gdy na oczach tych rodziców ich własne dzieci doświadczały powolnego rozkładu i chemicznej dezintegracji” – wspomina dziennikarz.

Showalter obszernie udokumentował liczne doniesienia o operacjach dokonywanych na transseksualnych nieletnich, obejmujących usuwanie piersi i genitaliów.

„W oparciu o jaki standard dowodów medycznych uzasadnia się usuwanie zdrowych części ciała?” – pyta na filmie, odnosząc się do takich praktyk jako do „najgorszej formy przemocy wobec dzieci”.

Showalter wcześniej donosił o wadach studium wskazującego na pozytywny wpływ środków farmakologicznych hamujących dojrzewanie na zdrowie psychiczne transseksualnych nastolatków. Studium zatytułowane „Mental Health Outcomes in Transgender and Nonbinary Youths Receiving Gender-Affirming Care” (Wpływ na zdrowie psychiczne młodzieży transseksualnej i niebinarnej poddanej opiece dopasowania płci) zostało opublikowane w lutym tego roku na JAMA Network Open we współpracy ze Szpitalem Dziecięcym Seattle.

(…)

Showalter dowiedział się też, że oficjalne dokumenty otrzymane w 2020 roku przez California Family Council ze Szpitala Dziecięcego w Los Angeles wskazują na możliwe wywoływanie niepłodności przez podawanie nieletnim eksperymentalnych środków hormonalnych krzyżujących płeć. Szpital nawet ostrzegł pacjentów i ich opiekunów, że niepłodność jest skutkiem ubocznym przyjmowania takich środków.

Innym razem Showalter donosił, że w Wielkiej Brytanii, gdzie scentralizowano opiekę medyczną i można bardziej skutecznie przetwarzać dane, gwałtowny skok (o 4 000 procent) liczby skierowań młodych ludzi do państwowej placówki zdrowia psychoseksualnego w sprawie zmiany płci doprowadził do wszczęcia formalnego dochodzenia.

Latem tego roku, brytyjska państwowa służba zdrowia (U.K. National Health Service) ogłosiła zamiar zamknięcia londyńskiego ośrodka leczenia zaburzeń tożsamości płci działający w ramach Tavistock and Portman NHS Foundation Trust, by stworzyć „nowy model usług za pośrednictwem specjalistycznych szpitali dziecięcych”. Oświadczenie pojawiło się w związku z zaleceniami niezależnego raportu, krytykującego użycie eksperymentalnych środków hamujących dojrzewanie w leczeniu dysforii płciowej.

„Nie mamy pełnego rozumienia roli hormonów płciowych wieku dojrzewania w pobudzaniu rozwoju zarówno seksualności jak i tożsamości płciowej we wczesnym wieku nastoletnim, w związku z czym nie możemy być pewni wpływu zatrzymania przypływu tych hormonów na dojrzewanie psychoseksualne i płciowe” – napisała w raporcie dr Hillary Cass. „Z tego powodu, w żaden sposób nie możemy się dowiedzieć, czy zamiast dawać więcej czasu na podjęcie decyzji, środki hamujące dojrzewanie zaburzają ten proces decyzyjny”.

Abigail Shrier, autorka raportu zatytułowanego „Irreversible Damage: The Transgender Craze Seducing Our Daughters” (Nieodwracalne zniszczenie: transseksualne szaleństwo uwodzące nasze córki), w pierwszej części dokumentu zauważa, że kiedyś dysforia płciowa dotyczyła 0,01 procent mężczyzn lub około jednego mężczyzny na 10 tysięcy. W przypadku kobiet, to zaburzenie obserwowano u jednej na 30 tysięcy osób.

Autorka twierdzi, że obecnie liczba kobiet cierpiących na dysforię płciową wzrosła do jednej na dwadzieścia osób w wieku studenckim.

Autor: Samantha Kamman

Źródło: The Christian Post

Inne:
Rośnie sprzeciw wobec aktywizmu transpłciowemu
Kanada: ojciec idzie do więzienia, sprzeciwiał się zmianie płci swojej biologicznej córki

pokaż więcej

Podobne wiadomości

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Back to top button