Wieści wydawnicze

5 dziecięcych języków miłości – Gary Chapman

5 dziecięcych języków miłościKażde dziecko ma podstawowy język miłości – jest nim sposób, w jaki najlepiej rozumie miłość rodziców. Z tej książki dowiesz się, jak rozpoznać podstawowy język miłości twojego dziecka i jak porozumiewać się z nim tym językiem. Poznasz też cztery inne, a wszystkie one uświadamiają dziecku, że je kochasz. Dziecko, które wie, że jest kochane, wyrośnie na bezinteresownego, kochającego i odpowiedzialnego dorosłego człowieka.

Książka zapozna cię z wszystkimi pięcioma dziecięcymi językami miłości i pomoże ci określić ten jeden podstawowy, w którym komunikuje się z tobą twoje dziecko.

Wszystkie aspekty rozwoju dziecka wymagają fundamentu miłości. Ta książka – o doskonaleniu miłości do dziecka – zawiera również sugestie dotyczące skutecznego rodzicielstwa. Gdy będziesz się nimi kierował, przekonasz się, że relacje w twojej rodzinie staną się nie tylko silniejsze, ale także pozbawione napięć i dające więcej radości.

Dane książki:

Tytuł: 5 dziecięcych języków miłości
Autor: Gary Chapman
Wydawca: Oficyna Wydawnicza Logos
Do kupienia np. TUTAJ

Czego dziecko potrzebuje od ciebie

Ta książka skupia się przede wszystkim na dziecięcej potrzebie miłości oraz na sposobach okazywania jej dziecku przez rodziców. Miłość jest bowiem największą emocjonalną potrzebą. Inne potrzeby, zwłaszcza te materialne, są łatwiejsze do określenia i prostsze w realizacji. Jednak ich zaspokojenie nie satysfakcjonuje dziecka w takim samym stopniu jak zaspokojenie potrzeby miłości ani nie jest w stanie zmienić jego życia.

Owszem, powinniśmy zapewnić dzieciom dach nad głową, wyżywienie i odzież. Jesteśmy jednak również odpowiedzialni za ich umysłowy i emocjonalny rozwój oraz za stan ich zdrowia.

Niegdyś przywiązywaliśmy wielką wagę do „poczucia własnej wartości”. Staraliśmy się kształtować je w dziecku poprzez wychowanie, edukację szkolną, sport i we wszystkich obszarach komunikacji osób dorosłych z dziećmi. Być może staliśmy się aż nadto skuteczni! Dziecko z wybujałym poczuciem własnego „ja” uważa się za kogoś lepszego od innych – Boży dar dla świata zasługujący na wszystko, czego zapragnie.

Badania pokazują, że rozdęte poczucie własnej wartości jest powszechne wśród współczesnej młodzieży. Profesor psychologii Jean Twenge zwraca uwagę, że od lat osiemdziesiątych XX wieku samoocena wśród dzieci w każdym wieku konsekwentnie wzrasta. „To, co zaczyna się jako zdrowe poczucie własnej wartości, może szybko przeistoczyć się w nadęte postrzeganie samego siebie”.

Podobnie rujnująca jest również sytuacja, gdy dziecko nie docenia własnej wartości i zmaga się z myślami: „Nie jestem taki inteligentny, wysportowany lub atrakcyjny jak inni”.

Wyrażenie „nie potrafię” jest jego stałą wymówką, a „nie dałem rady” – jego rzeczywistością. Jako rodzice powinniśmy dołożyć wszelkich starań, by nasze dzieci rozwijały w sobie odpowiednią samoocenę, traktowały siebie jako ważnych członków społeczeństwa, obdarzonych szczególnymi talentami i umiejętnościami, oraz dążyły do stawania się osobami produktywnymi.

Dziecko ma uniwersalną potrzebę poczucia bezpieczeństwa. W świecie pełnym konfliktów, zarówno w najbliższym otoczeniu, jak i na zewnątrz, rodzicom jest coraz trudniej zapewnić takie bezpieczeństwo. Nie mogą oni jednak nieustannie towarzyszyć dziecku (co niejednokrotnie obserwujemy).

Jak już wcześniej powiedzieliśmy, naszym zadaniem jako rodziców jest wychowanie osób dojrzałych, które będą w stanie właściwie funkcjonować we współczesnym świecie. Dziecko powinno rozwinąć w sobie umiejętności nawiązywania i utrzymywania relacji z innymi, aby mogło traktować wszystkie osoby na równi i budować przyjaźnie poprzez zrównoważony proces dawania i przyjmowania. Gdy brakuje mu podstawowych umiejętności relacyjnych, może stać się kontrolującym i pozbawionym empatii despotą, który traktuje innych w okrutny sposób. Dziecko musi również nauczyć się właściwego stosunku do władzy. Bez tego żadne inne zdolności nie będą miały większego znaczenia.

Rodzice powinni pomagać swoim dzieciom w pielęgnowaniu ich szczególnych darów i talentów, aby mogły mieć satysfakcję i poczucie spełnienia, wynikające z wykorzystywania wrodzonych zdolności. Sumienni rodzice muszą zachowywać subtelną równowagę między zmuszaniem a zachęcanie.

pokaż więcej

Podobne wiadomości

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Back to top button